Ο ΠΑΤΕΡΑΣ

Ο ΠΑΤΕΡΑΣ


Του πατέρα μου οι ρυτίδες οι βαθειές
κάθε ρωγμή και εμπειρία.
Του πατέρα μου οι ρυτίδες οι πολλές
απόδειξη στην σκληρή του ιστορία.
Αυτόν τον πατέρα πολύ τον αγαπώ,
είναι κάποιες στιγμές που δεν τον αντέχω
γιατί εκείνος μόνο γνωρίζει καλά
τις κρυφές μου πτυχές βγάζει προς τα έξω.


Στο χιονισμένο κεφάλι του πατέρα
κάθε νιφάδα και ατάκα
για της ζωής τα δύσβατα κατσάβραχα
μη στραβοπέσω και κάνω καμιά γκάφα.
Πολύ τον αγαπώ αυτόν τον πατέρα
μα υπάρχουν στιγμές που δεν τον αντέχω
αφού το νήμα επιμένει να κινεί
σαν νά'μαι παιδί φωνάζει να μην τρέχω.


Στου πατέρα το κορμί το κουρασμένο
για μια ανάσα-μια προσευχή
ο ήλιος δύει σε σώμα δουλεμένο
τον έχει εγκαταλείψει η αντοχή.
Στον Πατέρα τον Θεό παρακαλάω
λίγο κουράγιο να του δώσει
δεν θέλω τον φόβο μπέρτα να φοράω
πως ίσως η μοίρα του θα τον προδώσει.


Κι όταν θα γιατρευτεί και ξαναγελάσει
τις κουβέντες του θα ασπαστώ
άγρια κύματα τον έχουν αδειάσει
συνεχίζει,δίχως καν να ξαποστάσει
σε κάθε ταξίδι του και ένα ρητό,
το πρόσωπο ποτέ να μην έχω σκυφτό.


madlin