Κύκλοι,καμπύλες και ημικύκλια

Ένα τετράγωνο λευκό χαρτί 

σκέπαστρο με λίγες σκέψεις .

Μια φασαρία στη σιωπή

τσαλακωμένες λέξεις με πόδια σπασμένα.

Στέκομαι σε ετοιμότητα κι έχω για όπλο 

τη στρογγυλή μάζα που οι ευθείες γραμμές 

έγιναν κύκλοι,καμπύλες και ημικύκλια.

Σαν τις συνήθειες, όπως τα ίδια λάθη των καιρών.

Ένα κομμάτι λευκό χαρτί, κουβάρι με γράμματα 

που έχασαν το δρόμο τους.

Αναποδογυρισμένα σχήματα στο πάντρεμα της αμηχανίας 

με την αμφιβολία.

Αλλάζουν οι ερμηνείες ,αλλάζουν οι έννοιες και οι προθέσεις.

Όπως και οι άνθρωποι.

Λέξεις που ψάχνουν τα κομμάτια τους ,σημεία στίξης που χάνουν 

το νόημα,φράσεις που γυρεύουν τη μουσική και τον τόνο τους.

Άνθρωποι που ζητούν αλήθειες στις φωνές.

Φωνές που σιγούν από βραχνάδα

και όλα κύκλος,καμπύλες και ημικύκλια

σαν το τετράγωνο χαρτί που άλλαξε μορφή.

Μια μπάλα συλλογισμών στη χούφτα ενός χεριού 

που θέλησε να σωπάσει.

Όχι γιατί δεν είχε τι να πει.

Είναι που έπεσε στο κενό μιας καμπύλης.

Είναι που χάθηκε στο λαβύρινθο ενός χαρτιού 

που γέμισε τσαλάκες.

MaDLiN

Εγώ εκεί

Τόσα χρόνια κι εγώ δεν σε γνωρίζω.
Κουτρουβαλιάζομαι στο άγνωστό σου
 και επιμένω .
Επιμένω να αναμένω τη λύση στο γρίφο σου.
Μια κυκλική τσουλήθρα με στροβιλίζει 
στην απότομη κατεβασιά της 
και με ποτίζει
με μια ζάλη γλυκόπικρη,
προσμένοντας έναν προορισμό  
στα άγνωστα χρώματα
 της δικής σου λογικής.
Ήρεμη και επίμονη ,συγκεντρωμένη και αποφασιστική
 σαν την απάντηση μπροστά στα μάτια σου 
 στο μαθηματικό πρόβλημα της αγάπης.
Δεν βρήκα άλλον τρόπο να σε προσεγγίσω.
Όλα τα δοκίμασα και τώρα όπως ορίζεις εσύ 
γλιστρώντας θα σε πλησιάσω.
Μπορεί να σε φτάσω και ίσως σε ξεπεράσω.
Εγώ εκεί
να παίζω νούμερα,
να ποντάρω σε λέξεις και κώδικες.
Ένα είναι το σίγουρο,
πως όπως ήσουν έγινα και ότι με πονούσε 
το γελάω.
Έχω τη δύναμη να μη σε κουβαλάω 
Εγώ εκεί 
      και αλλιώς.

MaDLin

Φωτογραφία

Στρέφω το βλέμμα στο τοπίο
ας είναι ασπρόμαυρο 
κι ας μην καταλαβαίνω αν κάνει κρύο.

Το σάλι το πλεκτό τραβώ σφιχτά στο στήθος
το σάλι μου το κόκκινο,
αλήθεια, τι χρώμα έχει το ρίγος;

Τα σύννεφα υποχωρούν 
χορεύουν,βηματίζουν
τι θέλουν τάχα να μου πουν
και σιγοψιθυρίζουν;

Τη πλάτη λένε να γυρίσω
σκιές και περιγράμματα,αρνητικό πεδίο
και στην καρέκλα αυτή την αδειανή
ν'αφήσω το αδιάβαστο βιβλίο.

 Δεν θα'ρθεις σήμερα και πάλι ,
με μια φωτογραφία κι ένα αδειανό μπουκάλι
 δεν έχει λόγο η αφή
κουκκίδα απ΄το βαθύ σκοτάδι.

MaDLiN

Ο φόβος θέλει αγκαλιά

Τι υλικό να βάλουμε

και πώς να μπαλώσουμε τις ακανόνιστες ρογμές των εσωτερικών μας τοιχείων;

Πώς θα αναγνωρίσουμε τα λάθη που έρχονται 

πριν γίνουν λάθη και ραγίσουν 

τα θεμέλιά μας;

Κάποιοι τρέξαν τρομαγμένοι

κάποιοι άλλοι βγήκαν ζαλισμένοι

από κτίρια και σπίτια που θύμιζαν σεισμό.

Κάποιοι έγιναν ο φόβος

και άλλοι κοιμήθηκαν στην αγκαλιά του.

©MaDLiN

Όλα είναι κύκλος

Η τεχνολογία εξελίσσεται τόσο γρήγορα,

που το οικείο μετατρέπεται σε απαρχαιωμένο 

με έναν ολοένα αυξανόμενο ρυθμό.

Και ενώ κάποια πράγματα  όπως η μόδα, μπορεί να φαίνεται

ότι προχωρούν και αλλάζουν,

αν έχεις ζήσεις αρκετά,

συνειδητοποιείς ότι στην πραγματικότητα

αυτή η εξέλιξη συνιστά απλώς έναν κύκλο.

Είναι η αναπροσαρμογή παλαιών ιδεών με τέτοιον τρόπο

ώστε να φαίνονται καινούργιες .

"ΑΛΙΣΟΝ ΝΟΕΛ"

Η ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΣΚΙΩΝ

Αφορμές

Τι άλλο να σου δώσω να χαρείς;

Τα χρώματα της πεταλούδας,το πέταγμα της λιβελούλας;

Τη μυρωδιά της χλόης ή τη δροσιά της πάχνης;

Τι άλλο να σου δώσω εκτός απ'της ψυχής μου το βυθό

που μέσα του μια άλλη Άνοιξη ανοίγει τα πανιά της!

Τη σιωπή μου,

αυτή θα σου μιλήσει για χαρές,αυτή θα σου δωρίσει 

αφορμές.

MaDLiN

Δες το αλλιώς

Κάθε καινούργια μέρα

Μπορεί σε κάποιο επίπεδο και χωρίς να το καταλαβαίνουμε,να λειτουργούμε ενάντια στο προσωπικό συμφέρον μας για χάρη του "πρέπει" 

με αποτέλεσμα την άρνηση του εαυτού μας και το δικαίωμα να βελτιωθούμε. Με τη νέα μέρα που ξημερώνει σε λίγες ώρες, 

θάβουμε

όσα μας φρενάρουν και μπλοκάρουμε τις χαρές μας ,

 ώστε να καταφέρουμε να αποδεχτούμε  αυτό που είμαστε και  όσα σκεφτόμαστε

 και να αφεθούμε άφοβα στην κατανόηση και την υλοποίηση των ονείρων και των στόχων μας .

Το αγρίμι

Αγκάλιασε το αγρίμι σου. Πίστεψέ το, εμπιστεύσου το. Μην εγκλωβίζεσαι σε φόβους και νοοτροπίες. 

Άσε ελεύθερο το αγρίμι σου 

να γίνει ένα με σένα.

Εκείνο ξέρει καλά το δρόμο για την επιβίωση.

Κάποιοι πονάνε από τον ίδιο πόνο που κάποτε σκόρπισαν

Γράφουν κάποιοι για αδικίες ενώ και οι ίδιοι αδικήσανε

Γράφουν για το ψέμα, ενώ κάποτε το χρησιμοποιήσανε,

Γράφουν για την κοροϊδία

αυτοί που κάποτε 

κάποιον κορόιδεψαν.

Γράφουν για πόνο και πίκρα τη στιγμή που κάποτε,

 κάποιος υπέφερε από αυτούς.

Δεν είστε οι καλοί,για συνέλθετε...

Είστε απλά όλα αυτά που σπείρατε,όλα αυτά που σερβίρατε. 

Γελάει καλύτερα ο πονεμένος

 γιατί αυτό το γέλιο έχει πολλές μορφές.

Πονάει η αλήθεια, εεε;;;;